Gaziler için Travma Sonrası Stres Bozukluğu (TSSB) İstatistikleri
Gaziler İ.H.O Basketbol'da Başarılarımız 2017-2018
İçindekiler:
- Bu sayfa güncel olmayabilir gibi görünüyor.
- Askerlikte travma sonrası stres bozukluğu: sayılarla
- Vietnam Savaşı
- Son Savaşlar-Afganistan ve Irak
- Genel popülasyonda TSSB
Bu sayfa güncel olmayabilir gibi görünüyor.En yeni içeriğimiz için lütfen Investmentmatome’in sağlık merkezini ziyaret edin. |
Travma sonrası stres bozukluğu ya da TSSB bu yıl milyonlarca Amerikalıyı etkileyecektir - ve TSSB istatistikleri hayal edebileceğinizden daha fazladır. Daha da kötüsü, saldırıya maruz kalanlar ve askeri hizmet üyeleri ve gazileri gibi nüfusu en çok etkilemektedir. TSSB belirtilerinin başlangıcı, genellikle şiddet veya cinsel taciz gibi travmatik bir olay yaşadıktan sonra 1-3 ay sonra ortaya çıkar. TSSB tanısı konması için, bir ay boyunca üç tip semptom ortaya çıkmış olmalıdır.
Travma sonrası stres bozukluğu belirtileri kümelere ayrılır. İlk tip belirtilere tekrarlayan semptomlar denir ve geri dönüşler, kabuslar ve korkutucu düşünceler içerir. İkinci kategori ise kaçınma belirtileridir ve yerlerden uzak durmayı, zevkli aktivitelere ilgi duymayı ve suçluluk, uyuşukluk veya depresyon hissetmeyi içerir. Son belirtiler hiper-uyarılma belirtileri olarak adlandırılır ve gergin hissetmek, kolayca korkutmak, patlamaları ve uyuma güçlüğünü içerir. İşte bir bakışta PTSD istatistiklerine bir bakış.
Askerlikte travma sonrası stres bozukluğu: sayılarla
TSSB sıklıkla bir askerin hastalığı olarak kabul edilir, çünkü savaşta hizmet edenlerin bunu geliştirmesi daha olasıdır. Yine de, yeterli tedavi arayışı ve alma söz konusu olduğunda, askeri ve siviller arasında hiçbir fark yoktur.
Vietnam Savaşı
1975’ten beri devam eden bu savaş, askeri araştırmalarda artışa neden oldu ve sonuçta 1980’lerde TSSB’nin ilk tanılarına yol açtı. Araştırmacılar ve araştırmacılar hala Vietnam Savaşı’nın etkilerini inceliyorlar.
30.9: Bir noktada travma sonrası stres bozukluğu yaşayan Vietnam gazilerinin asgari yüzdesi.
84.8: Savaştan 30 yıl sonra şu anda en azından orta derecede bozulma yaşayan TSSB tanısı almış Vietnam gazilerinin yüzdesi.
Son Savaşlar-Afganistan ve Irak
Daha yeni savaşlarda hala araştırmalar yapılmakta, ancak ön veriler bu hizmet üyeleri için TSSB olaylarının daha düşük olduğunu göstermektedir. Yine de, semptomlar savaş bittikten yıllar sonra başlayabilir, bu yüzden söylemek için çok erken olabilir.
2,8 milyon:Afganistan ve Irak savaşlarının Amerikan gazileri sayısı.
11-20: Şu anda travma sonrası stres bozukluğu olan Afganistan ve Irak savaş gazilerinin tahmini yüzdesi.
12,632: 2013 yılında TSSB tanısı konan Irak ve Afganistan gazileri sayısı.
460,000: En yüksek tahmini Afganistan ve Irak savaş gazileri, travma sonrası stres bozukluğu olan, tanı konan ve tanı konmamış olan.
118,829: 10 Ocak 2014 tarihinden itibaren 2002 yılından bu yana TSSB tanısı konan Irak ve Afganistan gazilerinin sayısı.
$8,300: TSSB ile yakın zamanlı bir emektar için tedavinin ilk yılı için ortalama maliyet.
85,9 milyon:Dolar, son gazilerin travma sonrası stres bozukluğu ile tedavi edilmesinin ilk yılında tedavi gördü.
67: Irak ve Afganistan'ın yüzdesi orduda görev yapan TSSB ile mücadele ediyor.
39: Irak ve Afganistan gazilerinin alkol bağımlılığı meseleleriyle yüzdesi.
Genel popülasyonda TSSB
TSSB orduya özel değildir ve aslında bazı popülasyonlar TSSB semptomlarına daha duyarlıdır. Diğer akıl hastalıkları olan bireyler daha yüksek risk altındadır. Ayrıca, genler bir rol oynayabilir ve kadınlar erkeklerden TSSB geliştirmenin iki kat daha olasıdır. Bu, aile içi şiddete maruz kalma riskinin artmasına bağlı olabilir. Fakat emin olmak için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.
60.7: Hayatta en az bir travmatik olay yaşayan erkeklerin yüzdesi.
51.2: En az bir travmatik olay yaşayan kadınların yüzdesi.
49: Bir noktada TSSB semptomları olan tecavüz mağdurlarının tahmini yüzdesi.
5,2 milyon:ABD’de bu yıl bir çeşit TSSB’ye sahip olacak yetişkin sayısı.
50: Post-travmatik stres bozukluğu olan Amerikalıların yüzdesi tedavi görmekte.
21: TSSB olan ve minimal düzeyde uygun tedavi gören Amerikalıların yüzdesi.